گروه فرهنگی «سراج24»: چند روزی است که با اتمام جشنواره فیلم فجر، هیاهوی اکران فیلم ها دوباره به جریان افتاده و در کنار رقابت آثار برای کسب سهمیه اکران نوروزی! فیلم هایی بی سرو صدا در دوره ای نه چندان مناسب به اکران درآمدند؛ در دوره ای که چندان زمان مطلوبی پس از فیلم زدگی مخاطبان از جشنواره فجر نمی باشد اما باید این زمان را فرصتی خاموش برای نمایان سازی آثاری مساله دار توسط برنامه ریزان اکران و مسئولان سینمایی خواند و نگاهی به تاریخچه اکران در سال های گذشته نشان داده که فیلم هایی که دچار بحران اکران بودند در فصل هایی به ظاهر مُرده به نمایش درآمدند و یا حداقل تلاش برای این کار صورت گرفته است. حالا فیلمی از آن دست آثار مساله دار که سال پیش در جشنواره فیلم فجر نگاه های معترضی را از سوی دغدغه مندان درآورده بود، وارد چرخه اکران شده که خیلی زیرکانه نام «کوچه بی نام» را برای خود انتخاب کرده است که اشاره به کوچه ای مزین به نام شهیدی دارد! این مساله وقتی به نقطه جوش می رسد که قرار و مدار دختر بی پروای فیلم با مردی زن دار در مجاورت همین پلاک رخ می دهد! اما از این رجعت های مساله دار و طرح ریزی شده جناب فیلمساز در فیلم «کوچه بی نام» موارد بسیار دیگری هم پیوست صورتجلسه فیلمش مبنی بر دین زدایی! بوده و در چند مورد شاهد تمسخر اقشار مذهبی که مادر خانواده نمونه ای از آن ها می باشد، خواهیم بود و متاسفانه هیچ ساز و کاری در خصوص مقابله با این هتک حرمت ها توسط مسئولان وجود ندارد!
فیلم «کوچه بی نام» در خصوص داستان خانواده هایی است که در مجاورت هم در خانه ای جنوب شهری زندگی می کنند و پایانی شرم آور هم بر رازمندی اثر در نهایت رخ می دهد. در این خانواده به ظاهر سنتی شاهد پدر و مادری نسبتا متعصب هستیم که در میانه راه با مشکلات رخ داده و ناپدید شدن پسر یک خانواده به این نتیجه می رسند که چه اشتباهی مبنی بر این تعصبات خود در قبال فرزندان صورت دادند! تازه این در حالی است که دختر همین خانواده ارتباطاتی پنهانی با مردی زن باره دارد و در این بلبشوی رخ داده نویسنده لطفی هم کرده و داستانی معلق هم سرهم بندی کرده است!
برای نگاهی نزدیک تر در خصوص عوامل سازنده فیلم بد نیست اشاراتی به ماهیت فیلمساز و تهیه کننده محترم فیلم «کوچه بی نام» داشته باشیم. کارگردان این فیلم هاتف علیمردانی است که اگر نظری به بررسی آثار ساخته شده اش که «هفت ماهگی» آخرین نمونه اش در جشنواره بود، داشته باشیم خواهیم دید که مانند بسیاری از آثار رویه ای فریبنده در بیان معضلات اجتماعی دارد اما در لایه های زیرین آثارش به شکلی برجسته در جهت ترویج نوعی از زندگی غیر ایرانی و تمایل برانگیز از زندگی غربی نزد مخاطب است و فیلم پیشین این فیلمساز با نام «مردن به وقت شهریور» هم با همه تلاش هایی که با ارائه تیزر فیلم در شبکه های ماهواره ای صورت گرفت، نمونه دیگری از ارائه نمایش و ایجاد جذابیت نوعی زندگی مغایر با هنجارها بود و در آن روابطی نامتعارف میان دختران و پسران نمایان بود.
تهیه کننده فیلم «کوچه بی نام» جناب منصور لشگری قوچانی بوده که ظاهری از حل معضلات را برای عده ای کوته فکر نمایان می سازد اما با تهیه فیلم هایی از نوع رابطه بی قید و بند مانند «عصر یخبندان» و «هفت ماهگی» تفکر حقیقی خود را نمایان ساخته است و این است جهان فیلم هایی که به راحتی با دغدغه گران بهای افراد متدین بازی می کنند و به راحتی و در لایه های مختلف به پرده نقره ای سینماها درمی آیند.
